Een grappige legende circuleert al tientallen jaren in de binnenlandse open ruimtes: ze zeggen dat Japan een deal heeft gesloten met de USSR om... gebroken flessen en in enorme hoeveelheden te kopen. Het meest opvallende is echter dat dit glas na de overname gewoon in zee is gegooid. Weinigen geloofden in de aannemelijkheid van dit verhaal totdat de waarheid ervan werd bevestigd. Bovendien is dit verhaal een levendig voorbeeld van hoe de Japanners, die tot het uiterste waren gegaan, veel winst haalden uit deze schijnbaar nutteloze overeenkomst.
Het verhaal gaat dat in de jaren zeventig van de vorige eeuw Japanse partners de Sovjet-Unie echt aanboden om een deal te sluiten over de verkoop van gebroken glas, wat de USSR altijd veel had. Wij vonden zo'n overeenkomst erg voordelig, dus gingen we meteen akkoord. Pas nadat de deal was gesloten, kwamen de Japanners van de kapotte flessen af door ze in open zee te gooien. Deze praktijk wordt algemeen aanvaard als een goedkope, milieuvriendelijke methode om dit type product weg te gooien. Miljoenen fragmenten, die de zee tot glassteentjes heeft gepolijst, en vandaag de dag op de Japanse kust worden gegooid.
In werkelijkheid was de bedoeling van het verdrag voor de Japanners echter niet om glas in zee te gooien. Het idee van de Aziaten was om geen kapotte flessen, maar... containers onder ze vandaan te halen. Het punt is dat de officiële glaswaren waren verpakt in cederhouten dozen, en ze waren zeer degelijk gemaakt.
>>>>Ideeën voor het leven | NOVATE.RU<<<<
En het materiaal zelf is sterk en duurzaam, alleen in Japan was het in die jaren schaars. Ze probeerden een deal te sluiten met de USSR voor de levering van hout, maar werden het niet eens over de prijs. Het was toen dat de Japanners besloten om op zo'n slimme manier aan de grondstoffen te komen die ze nodig hadden. Nadat de deal was gesloten, ontmantelden de Japanners de cederhouten dozen tot planken en gebruikten ze om meubels in elkaar te zetten.
Overigens was zo'n deal niet de enige tussen Japan en de Sovjet-Unie. Zo is er bijvoorbeeld eens een overeenkomst gesloten voor de groothandelsinkoop van schoppen, bijlen, messen en ander gereedschap dat van staal is. Het idee was hetzelfde: ze probeerden de pure grondstoffen van de USSR tegen een hoge prijs te verkopen, maar ze leverden het eindproduct tegen redelijke prijzen. En de Japanners smolten toen staal en maakten er apparatuur van, die toen, het meest verbazingwekkende, werd verkocht, ook terug naar de USSR. Daarom hielp de vindingrijkheid van Aziaten hen zelfs om tenminste een deel van het geld dat aan kapotte flessen was uitgegeven, terug te verdienen.
Naast het onderwerp: Waarom kopen Arabische landen zand in Europa als er een hele woestijn in de buurt is?
Een bron: https://novate.ru/blogs/020821/60010/
HET IS INTERESSANT:
1. Voice of Victory: waarom de beroemde omroeper Yuri Levitan in de naoorlogse periode uit de lucht werd gehaald
2. Makarov-pistool: waarom moderne modellen een zwart handvat hebben, als het in de USSR bruin was
3. Hoe een enorm schip erin slaagt om voor een relatief klein anker in de stroming te blijven