Thermowood ontstaat door verschillende houtsoorten bij hoge temperaturen te verwerken. Bijvoorbeeld grenen, essen, eiken. Het materiaal wordt ook wel op een andere manier thermisch gemodificeerd hout genoemd. In verschillende landen wordt het materiaal op verschillende manieren geproduceerd. De beste technologie wordt beschouwd als afkomstig uit Finland. Hierop wordt hout verwerkt met beperkte luchtpenetratie, het bevindt zich in waterdamp bij een temperatuur van + 150... + 240 graden.
Warmtebehandeling kan eentraps of meertraps zijn. Bij meertrapsverwerking wordt stoom toegevoerd met een druk van 1,6 bar. Ook wordt er gebruik gemaakt van rectificatie, wat inhoudt dat stikstof onder druk wordt aangevoerd, waardoor thermisch hout van de hoogste kwaliteit wordt gevormd.
Thermowood is onderverdeeld in klassen die verschillende soorten en eigenschappen hebben. De klasse is afhankelijk van de temperatuur van de toegevoerde stoom waarmee het hout wordt behandeld.
Klassen
- Als het hout wordt behandeld met stoom tot +190 graden, dan wordt het geclassificeerd als klasse 1. Als gevolg hiervan verandert het enigszins van kleur, verbetert het de eigenschappen minimaal.
- De boom wordt behandeld met stoom tot +210 graden - dit is klasse 2. In hout wordt de kleur donkerder, de sterkte neemt toe. Het is bestand tegen verval gemaakt.
- Als er stoom wordt gebruikt tot +240 graden, dan is dit klasse 3 thermisch hout. Het krijgt een donkere, rijke kleur, maximale dichtheid en sterkte.
Dat wil zeggen, bij het drogen met stoom wordt niet alleen water uit het materiaal verwijderd, maar ook polysachariden, waardoor het hout kan rotten.
Geschiedenis van de uitvinding
Lange tijd wilden ze hout sterker en duurzamer maken. Het werd gekookt in olie, in een zoutoplossing, enkele dagen in water geplaatst en verbrand.
Voor het eerst begon de thermische behandeling van hout in de jaren dertig in Duitsland door Strain en Hansen.
In de Verenigde Staten werden de resultaten van wetenschappelijke ontwikkelingen voor het eerst gepubliceerd in 1960 door Kollman en Schneider.
Maar in Finland werd in de jaren negentig een nieuwe technologie uitgevonden voor het behandelen van hout met waterdamp bij verhoogde temperaturen.
Materiële voordelen:
- de coating stopt met het absorberen van vocht, omdat het erg dicht wordt;
- als het materiaal lange tijd in water wordt geplaatst, zal het niet meer dan 8% van het totale gewicht aan water opnemen;
- het is bestand tegen ongunstige weersomstandigheden;
- het barst niet, behoudt zijn grootte;
- zeer duurzaam en bestand tegen mechanische belasting;
- handhaaft de veiligheid van het milieu;
- verhoogde weerstand tegen vuur;
- het materiaal is meer decoratief gemaakt, omdat de textuur duidelijker zichtbaar is;
- de levensduur wordt verlengd;
- de coating is bestand tegen verval, schimmels en schimmels, ongedierte.
Het nadeel is de dure prijs.
Toepassingsgebied:
De gevels van het huis zijn afgezet met materiaal, terrassen, er zijn tuinhuisjes van gemaakt, ze worden op de vloer gelegd. Het houdt de warmte goed vast in de kamer en warmt niet goed op bij hoge temperaturen.
De coating barst niet en rot niet. Het droogt niet uit, het is niet bang voor buien, scherpe temperatuurschommelingen.
Er zullen geen scheuren op de vloer zijn, deze kan niet worden vervormd. Het hoeft niet elk jaar gerepareerd te worden.
Toegegeven, het materiaal dat wordt gebruikt in sauna's, baden, badkamers moet worden afgewerkt.
Thermoboard op de gevel is een plank, voering, blokhuis.
Het materiaal wordt in de paden in de tuin gelegd. Ze zijn milieuvriendelijk, maar gaan erg lang mee. Ze zijn niet bang voor regen, ze zijn bestand tegen slijtage.
Hoewel het materiaal zeer goed bestand is tegen water, veranderingen in de atmosfeer, ongedierte, kan het nog steeds van kleur veranderen door ultraviolette straling, grijs worden.
Toegegeven, in dit geval wordt de structuur van het materiaal alleen in de bovenste laag vernietigd en verandert de sterkte niet. Maar toch moet het materiaal daarom worden geverfd met natuurlijke oliën. Dit zijn milieuvriendelijke producten die de natuurlijke textuur versterken. Ze vormen geen film op het oppervlak, maar dringen diep naar binnen.
Hoe schilderen?
Geschilderd met olie met behulp van een borstel met natuurlijke of gemengde haren. De olie wordt met een dun laagje langs de vezels gewreven.
Er worden gekleurde oliën gebruikt, die het materiaal langdurig beschermen tegen vervaging.
De coating wordt in 2 lagen aangebracht:
1. Gebeitst met gekleurde teakolie.
2. De tweede laag wordt aangebracht op de samenstelling, die nodig is voor het product.
Als het hout verticaal aan de gevel wordt bevestigd, is het geverfd met een gekleurde beschermende olie voor buitengebruik. Als het materiaal wordt gebruikt voor vloeren, is het bedekt met gekleurde terrasolie.
Bij het schilderen van gevels wordt de afwerking eens in de 5 jaar opnieuw geschilderd.
Het advies is om de vloer eens in de 2 jaar opnieuw te schilderen.
Thermisch gemodificeerd hout is een zeer mooi en milieuvriendelijk materiaal, duurzaam en bestand tegen vocht.