Waar de elektrode tijdens het lassen wordt geleid, in de richting van zichzelf, of vice versa naar zichzelf. Wat is het verschil en hoe doe je het goed?

  • Aug 06, 2021
click fraud protection

Vrienden, ik heet iedereen welkom op ons kanaal voor autodidactische lassen en slotenmakers. En ook gewoon voor wie graag met metaal werkt. Elk van onze artikelen of video's is een hint voor een beginner in eenvoudige bewoordingen, zodat hij deze meteen kan toepassen.

Dit artikel voor beginners zal de bewegingsrichting van de elektrode tijdens het lassen uitleggen en op de foto's laten zien. Laten we van ver beginnen, zie de volgende foto's.

Voor het lassen nemen we de handgreep met een elektrode en kantelen de handgreep iets naar beneden. Het is zo gemakkelijk vast te houden en gemakkelijk te lassen. De elektrode vormt in deze positie een scherpe hoek met de verticaal. Niemand last op 90 graden, strikt verticaal.

In deze positie van de elektrode en de houder zijn er 2 bewegingsrichtingen bij het lassen. Dit is lassen aan jezelf of aan jezelf lassen. Het lijkt begrijpelijk, maar zo mag het niet heten en het klopt niet.

Zeg terecht lassen met een hoek naar voren of lassen met een hoek naar achteren. Onthoud dat ik zei dat de elektrode een scherpe hoek vormt vanuit de verticale positie. Daarom wordt deze uitdrukking gebruikt bij het lassen. Zie de volgende foto, zodat je hem voor altijd zult onthouden.

instagram viewer

Vrienden, dit is voorwaarts hoeklassen. We steken de elektrode aan en beginnen het metaal te lassen. De bewegingsrichting vanaf de plaats van ontsteking is als van jezelf, naar voren. Je kunt zelfs zeggen dat de greep na de elektrode beweegt. Maar het zal andersom zijn.

Zo gaan we koken met een achterwaartse hoek. We steken de elektrode aan en trekken hem als het ware naar ons toe. Hier blijkt dat de elektrode achter de houder aan beweegt. Dus, nou, wat is hier het verschil, hoe kan een beginner correct koken, een hoek naar voren of een hoek terug?

Onder duidelijk gelijke omstandigheden bedoel ik de dikte van de elektrode, de lasstroom en de bewegingssnelheid zoals op de foto.

Om precies te zijn, met een hoek naar voren, is de penetratiediepte minder, maar de naad zal breder zijn.

Bij een achterwaartse hoek is het tegenovergestelde waar - de penetratiediepte is groter, de breedte van de naad is smaller.

Nou, hoe is het dan beter? Lassers in 90 procent lassen precies achterwaartse hoek. Dus het lasproces is beter zichtbaar - de vorming van het zwembad. Door de boogdruk wordt de slak teruggeworpen, waardoor deze niet in het bad kan stromen - de kans op slakvorming is kleiner.

Dunne metalen kun je schuin naar voren lassen, diepe penetratie is hier niet nodig, zelfs het tegenovergestelde is wenselijk. Maar het is zo wenselijk om metaal te stuiklassen. Als het een hoeklas is, zal de slak tijdens het lassen voor de las stromen. Hoeknaden - hoekrug.

Hoewel de meeste lassers met dunne metalen liever met een achterwaartse hoek lassen. Persoonlijk kan ik een dunne professionele pijp koken met een hoek naar voren als het een stompe naad is en de opening een beetje is te grote hoek naar voren met een scheiding, zo'n opening smelt snel weg zonder toevoeging van de staaf van een ander elektrode.

Vrienden, al deze lasmethoden zijn relevant voor de lagere en horizontale positie. Moet je een verticale naad lassen, dan is alles andersom.

De verticaal is van onder naar boven gelast met een elektrode, het blijkt een beweging met een hoek naar voren. Het is makkelijker, betere penetratie. Zowel dikke als dunne metalen worden gekookt.

Maar dunne metalen, met name een professionele pijp, kunnen van boven naar beneden worden gelast. Maar hier leiden ze de elektrode zonder hem af te scheuren - ervaring en vaardigheid zijn nodig om op deze manier te koken, het is beter voor een beginner om het uit te stellen. Het blijkt dat dit lassen is met een achterwaartse hoek.

Dit zijn de laswetten. Als je hoort lassen van jezelf of lassen aan jezelf, nu weet je wat het betekent, we koken met een voorwaartse hoek of een achterwaartse hoek.