Er zijn maar weinig vergelijkbare foto's van Duitse machineschutters uit de Tweede Wereldoorlog bewaard gebleven. Voornamelijk vanwege het feit dat de toch al weinige soldaten met vreemde houten rugzakken over hun schouders vooral tegen het einde van de oorlog werden gemaakt. De hamvraag bleef echter onbeantwoord: wat waren de rare rechthoekige tassen die de jagers droegen en wat zat erin?
De Duitsers bereidden zich grondig voor op de oorlog. In de komende vijandelijkheden plaatste de Duitse militaire leiding een hoge inzet op uitrusting en, in de eerste plaats, tanks, die, volgens het plan van de leiders van Duitse militaire zaken, onder alle weersomstandigheden en op elk moment moesten optreden dagen. Dit was echter niet mogelijk zonder speciale apparatuur. Daarom begon het Duitse bedrijf CG Haenel in 1930 met de ontwikkeling van een nachtkijker voor tanks en luchtafweergeschut.
De eerste NVG van deze klasse was klaar in 1939. Het was een actief nachtzichtapparaat dat in het infraroodspectrum werkte. Het eerste monster voldeed echter niet aan het leiderschap van de Wehrmacht. Er waren veel klachten over het apparaat op het gebied van betrouwbaarheid en uithoudingsvermogen, en daarom werd het opgestuurd voor revisie. De volgende fase van het werk werd voltooid in 1942, toen de zaken aan het oostfront geleidelijk begonnen te veranderen, niet in het voordeel van Duitsland. Hierdoor kregen tank- en luchtafweer-NVG's slechts een beperkte serie toegekend.
De ingenieurs van CG Haenel stopten daar echter niet en hadden in 1944 al het eerste Duitse infanterie-infrarood-nachtzichtapparaat ontwikkeld. Het heette Zielgerät ZG 1229 "Vampir" en was bedoeld om te worden gemonteerd op sluipschuttersgeweren, machinegeweren en STG-44 aanvalsgeweren. Het vizier zelf woog 2,25 kg, maar om de installatie te laten werken, moest de soldaat een houten rugzak over zijn schouders dragen.
>>>>Ideeën voor het leven | NOVATE.RU<<<<
Eigenlijk had deze rugzak twee compartimenten. De eerste was bedoeld om het verwijderde vizier op te slaan tijdens het transport van de eenheid. Het tweede compartiment van de houten kist was gereserveerd voor batterijen en een handmatige stroomgenerator met een kabel. Het totale gewicht van de gehele NVG-installatie bedroeg dus 35 kg, exclusief de massa van het wapen waarop het vizier was geplaatst. Ondanks de algemene onvolkomenheid van de technologie in die tijd, gaf het Duitse vampiervizier de schutter een zeer goed zicht in het donker op een afstand van maximaal 100 meter.
Natuurlijk konden geen telescopen de Wehrmacht en nazi-Duitsland redden. De eerste batch van 100-120 bezienswaardigheden kwam de troepen binnen in februari 1945. In totaal werden er in Duitsland zo'n driehonderd infanterievizieren gemaakt. Een aanzienlijk deel van hen kwam aan het oostfront terecht.
Als je nog meer interessante dingen wilt weten, lees dan over wat betekenden de geweren?vast met een bajonet in de grond op de slagvelden van de Tweede Wereldoorlog.
Bron: https://novate.ru/blogs/151220/57109/
HET IS INTERESSANT:
1. 5 enorme schepen van onze tijd, in vergelijking waarmee de Titanic eruitziet als een reddingsboot
2. Waarom wordt het spoor breder gemaakt in Rusland en smaller in Europa?
3. De opa-officier liet een dolk achter: is het mogelijk om het legaal als aandenken te houden?